΄Εκρηξη.

Έγινε η έκρηξη. Δυστυχώς. Λυπάμαι για τις ανθρώπινες απώλειες. Είναι όντως άδικο να χάνεις τον δικό σου άνθρωπο μ΄αυτό τον τρόπο.

Λυπάμαι όμως ακόμα περισσότερο για το μέλλον του τόπου, που όσο αισιόδοξος άνθρωπος κι αν είμαι, το βλέπω ανύπαρκτο. Η έκταση της ζημιάς θα φανεί σε κάτι μήνες, όταν η οικονομική κατηφόρα που πήρε η χώρα, θα είναι ακόμα πιο μεγάλη.

Βαρέθηκα, πραγματικά βαρεθήκα όμως, ν΄ακούω στις ειδήσεις για δολοφόνους, αριστερούς, δεξιούς, ήρωες και πατριωτικές παρακρούσεις. Τώρα που εφκέρωσεν η πουγκούδα μας εθυμηθήκαμεν και την συλλογική συνείδηση και τις αγκαλιές και τις ενωμένες γροθιές σε πλατείες. Κηδείες, μνημόσυνα και περιγραφές γλαφυρές, με στόμφο και παραλλήρημα.

Η ουσία είναι μια. Το κράτος πνέει τα λοίσθια και για τούτο φταίει η νοότροπια μας. Δεν πα΄να αλλάξούμε 2987568346528 κυβερνήσεις, η οκκά τετρακόσια.