Είναι κάτι μέρες σαν τη σημερινή που για κάποιο λόγο θυμάμαι πράγματα και καταστάσεις που καλό θα ήταν να μείνουν εκεί που ανήκουν, όπερ σημαίνει στο παρελθόν. Είτε επειδή ήταν όλα πολύ καλά και ωραία, τριαλαρί-τριαλαρό και απλά χώνεψε το χρυσή μου πάει τελείωσε, είτε επειδή ήταν όλα πολύ χάλια και τι να κάνουμε τώρα κοπέλα μου, την τύχη σου μέσα και λειπές χαριτωμενιές.
Εκείνα που πρέπει όμως de facto να μένουν θαμένα, είναι τα περιστάτικα που εγώ υπήρξα μαλακισμένο απαράδεκτη.
Τα καλά και τα κακά είναι μέσα στο πρόγραμμα, να συμπεριφέρεσαι όμως μαλακωδώς τριτοκοσμικά είναι προσωπική επιλογή, ακόμα κι αν είσαι εν βρασμό ψυχής. Σήμερα λοιπόν έχασα και πάλι τον έλεγχο, μην φανταστείς φωνές και υστερίες, καμία σχέση. Έχασα τον έλεγχο και άνοιξα το χρυσόστομο μου και είπα πράγματα που πρός στιγμή ναί μεν κέρδισα τη συζήτηση με 10-0 εκτός έδρας αλλά δεν τώρα δεν μπορώ να τα πάρω πίσω με το τίποτα, όσο πολιτισμένο κι αν ήταν το υφάκι μου και ο τόνος της φωνής μου.
Τελοσπάντων, πάω να φορέσω το σαμάρι.
ή φίμοτρο. Έχω ένα πρόχειρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου